به محله هشت بهشت که میروی شاید متوجه شوی که از محله هایست که فضای سبزش چنان به چشم نمی آید . اما در میان دو فرعی ۳ و ۴ مابین خیابان ملک و فرشتگان تصویری زیبا و دلنشین ذهنت را آرام می کند.

فضایی دلنشین از درختان منظم و گلهای زیبا و البته روبه راه که به دالانی شبیه است.

کافیست چشم بیندازی تا مردی سپید موی را ببینی که همتش او را  برای هم محله ای هایش دوست داشتنی کرده.

رضا هاشمی مهندس عمران است و سالها بعنوان مشاور در پروژه های عمرانی سازمان انرژی اتمی در اصفهان خدمت کرده

مدتیست بازنشسته شده  واین دوران را با خدمت به طبیعت و محیط زیست سپری می کند.

سه سال پیش ساکن محله هشت بهشت شده و از همان ابتدا متوجه فضایی شده که اسمش  فضای سبز بود اما بدون درخت و گل .

مهندش هاشمی دست بکار شد و با پیگیری های بی وقفه اش ،  شهرداری را مجاب کرد کاشت درخت  وگل را در محدوده ۳۰۰ متری انجام دهد.

هاشمی با توجه به کمبود نیرو  وعلاقه ی باطنی اش و…. خود مسئولیت نگهداری این فضای سبز را پذیرفت.

او می گوید در طول دو سال گذشته هر هفته دو بار ۳۲ درخت زیتون وحشی و ۸ درخت سرو و تعدادی گل را از صمیم جان ودلم آبیاری  ونگهداری می کنم .

مهندس هاشمی با بکارگیری نیرو از هزینه شخصی اش کار هرس ، سم پاشی و آفت زدایی این فضای زیبا را انجام می دهد.

در سخنان این مرد می توان موجی از لذت وعشق دید وقتی با لبان شکفته از خنده می گوید: اکثر مردم که مرا در حال کار در اینجا می بینند فکر می کنند نیروی شهرداری هستم و بابت این کار مزد می گیرم.

رضا هاشمی اما یک نگرانی هم داشت. او گفت شاید روزی از این محله بروم و به هر حال و ای کاش شهرداری برای این مکان زیبا فکری کند تا خدای ناکرده در صورت نبود من  ، اینجا آسیبی نبیند و طراوات سرسبزیش حفظ شود.

یک ساعتی را با این شهروند نمونه و خوش قلب گذراندم  وموقع خداحافظی از او خواستم تا سخنی بگوید برای پایان :

«از خوشحالی مردم خوشحالم  واز کسانی که از اینجا عبور می کنم می خواهم با نثار فاتحه به روح پدر و مادرم یا ذکر ده صلوات دل مرا هم شاد کنند