محمدحسن ادریسی در آیین بزرگداشت مولانا که روز گذشته ۸ مهر در تالار شیخ‌ بهایی شاهین‌شهر برگزار شد با بیان اینکه مولانا علی رغم آشنایی با تمام فنون شعر هرگز مدعی برتری نسبت به سایر شعرا نبود ، اظهارکرد: مولانا بر فنون ، رموز و اجزا شعر تسلط کامل داشت و در بررسی آثار او آشنایی و تسلطش به موسیقی آشکار است اما او هرگز مدعی برتری نبود.

وی شعر را یکی از وسایل مولانا در بیان افکار و نظراتش دانست و افزود: بررسی آثار و زندگینامه مولانا نشان می دهد که شعر و موسیقی در بیان اندیشه هایش نمود دارد و عرفان مولانا از محدود مکتب‌هایی است که از شعر و موسیقی بهره می برند.

این استاد دانشگاه ، ادامه می‌دهد: ارتباط عرفان با شعر و موسیقی به شدت درهم تنیده و پیچیده است و مولانا از عجین شدن موسیقی و شعر در بیان حالات درونی ، افکار و احوالات خویش بهره برده و شعر موسیقایی در بیان افکار مولانا به واسطه ریتمیک و پویا بودن آن تاثیرگذار ، ادامه دار و زنده است.

وی همه هنرها را دو روی یک سکه برشمرد و تصریح کرد: همه هنرها در درون مطالب و ویژگی‌های یکسانی دارند اما به انواع مختلف بیان می‌شوند ، ادبیات و شعر آمیخته به یکدیگرند و مولانا نیز در نهایت استادی و زیبایی از آن بهره جسته است.

ادریسی در تکذیب برخی متون تاریخی که درآن مولانای قبل از شمس را بی ارزش و فاقد درک از دنیای عرفان معرفی‌کرده‌اند گفت: برخلاف منقولات متون تاریخی مولانا پیش از دیدار با شمس تبریزی از اساتید و مدرسین علوم مختلف بوده و استاد “جلال الدین همایی” در کتاب دوجلدی مولوی‌نامه به این مهم اشاره کرده‌است. همچنین مولانا با رقص و موسیقی بدین شکل در عرفان آشنا نبوده اما به سبب آشنایی با شعر ، ادبیات و عرفان مجالس سبعه برگزار کرده‌است.

عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان ، با بیان اینکه در ملاقات مولانا و شمس تبریزی حالات ، روحیات و راه‌های بیان در مولانا تغییر کرد ، ادامه داد: اطلاعات واصله از شمس تبریزی عموما ناقص و پر از تناقصات است و برخی او را بی‌سوادی ژولیده‌ دانسته‌اند که در عرفان به درجاتی رسیده است.

وی با بیات اینکه دیدگاه مولانا به شمس نگاه به یک انسان کامل است گفت: مولانا شمس را مجسمه انسانی کامل می داند که بر اساس متون دینی باید مطیع و همراه این انسان کامل بود.

ادریسی رابطه مولانا و شمس را عاشق و معشوق  دانسته و تصریح کرد: منظور از رابطه عاشق و معشوق رابطه عشقی میان دو مذکر نیست بلکه هدف بیان رابطه عمیق مراد و مرید در عرفان است.

وی با بیان اینکه عشق از منظر مولانا زیربنای خلقت و هستی است ، خاطرنشان کرد: در عرفان مکاتب بسیاری وجود دارد اما مکتب مولانا متفاوت بوده زیرا معتقد است راز هستی و خلقت بر پایه عشق بنا شده و همه چیز به سبب ماهیت وجودی عشق ساری و جاری است.

این استاد دانشگاه ، با اشاره به تکثر آثار مولانا و برخوردهای متفاوت با آن‌ها ادامه داد: مثنوی معنوی مولانا ۲۶هزار بیت را در بردارد و در شش دفتر تنظیم شده ‌است اما ۱۸بیت ابتدای آن عصاره و خلاصه آن بوده و بیانگر “من از معبود و خداوند ، دور افتاده ام و مشتاقانه می‌خواهم بازگردم سوی او همانند؛ دور افتادن عاشق از معشوق” است.

وی مولانا را از معدود شاعرانی دانست که سه کشور مدعی تملک و مالکیت او را دارند و ادامه داد: شهرت جهانی مولانا عظیم و فراگیر بوده و کشورهای افغانستان به سبب زادگاه مولانا در بلخ ، اشعار به زبان فارسی مولانا در ایران و ترکیه به دلیل محل دفن مولانا در قونیه مدعی مالکیت او هستند اما هیچکدام تلاشی برای درک بهتر از افکار باورها و تاثیر آن دیدگاه‌ها بر زندگی فردی و اجتماعی ندارند.

در ابتدای این ویژه برنامه که به همت فرهنگسرای اشراق برگزار شد ، با خوانش و شرح اشعاری از مولانا توسط اکرم غیاثی مدرس کلاس شرح مثنوی و همچنین نوای گرم مرشد سعید رحیمی علاقه مندان ، زادروز این شاعر بزرگداشت را گرامی داشتند.

لازم به ذکر است در پایان برنامه با اهدای لوح تقدیر از زحمات و تلاش های اکرم غیاثی مدرس کلاس شرح مثنوی سازمان فرهنگی اجتماعی و ورزشی شهرداری شاهین شهر از طرف رئیس سازمان تجلیل به عمل آمد.