سید مجید موسوی متولد ۱۳۳۰ اهواز است  و از نوجوانی شور و شاعری و عشق به شعر در وجودش طنین انداز شد.

اشعار حماسی را همزمان با آغاز جنگ بر زبان جاری ساخت و در این زمینه دستی بر آتش دارد.

از سال ۱۳۷۴ به شاهین شهر مهاجرت و همکاری خود را با مطبوعات و مجلات آغاز و در انجمن های ادبی حضوری فعال یافت .

حاصل بخشی از  سالیان تلاش را در دو  اثر با عنوان نقره مهتاب و گلواژه ها به چاپ رساند.

این شاعر ساکن شاهین شهر است و ۲۱۰ دوبیتی هم  سروده که قصد دارد در آینده ای نه چندان دور به چاپ برساند.

ترانه های پر ترنم و زیبای موسوی باعث شده است چند آهنگساز از این اشعار زیبا استفاده و بهره ببرند.

سید مجید موسوی به عنوان نویسنده برتر در هفته فرهنگی شاهین شهر مورد تجلیل قرار گرفت .

عزیز ارغوان پوشم سفر کرد                                   نفس بود از خم کوچه گذرکرد

به سر شال سفید و خنده بر لب                                  نگاهش در دل تنگم  اثر کرد

******

پرستوی گشوده بال پرواز                                      بنای آشیان کی می کنی باز

اگر قابل بدانی خانه  دل                                         نم شرجی گرفته بوی اهواز

در ذیل بخشی از پیشگفتار کتاب گلواژه هایش آمده است:

در پدیدآوری و پردازش توانایی هنری ، نخستین فاکتور در گستره ی اندیشه ی هنرمند ، پاسداشت و نکومند انگاری دریافت کننده و شنوای پدیده ی هنری است.

در بیش از پنج دهه از گرایشم به فرهنگ نگارشی سرزمینم ایران ، رستگار و چرخش این کلک بر سینه ی سفید کاغذ ، همیشه ارج گذاری به خواننده و شنونده ی نقش ها و پیام ها ی برخاسته از اندیشه ام ، همواره سرآغاز خواسته هایم بوده است .

و اینک در دهه شصت زندگی ، نوشته هایم را روانه خانه چاپ نمودم ، خرسندی در پذیرش سزاواری اندک چینش واژه هایم برای «گلواژه » بودن است تا ارمغان ناچیزی به پیشگاه دوستداران نگارش باشد .

پس از نوشتار نخستم به نام « نقره مهتاب» از میان دارایی های نوشت داریم ، غزل های شایسته را گرد هم آوری و گزینش نموده  و در سبد گلواژها به پیشگاه دوستداران نمایان کردم ، تا با کمک فرهیختگان این گستره ، توانایی هایم سزاوار ارج و در خور آرامش افتد.